Program wychowawczo-profilaktyczny
Dodano: 18.06.2025
PROGRAM WYCHOWAWCZO - PROFILAKTYCZNY
PUBLICZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ SIÓSTR SALEZJANEK
IM. ŚWIĘTEJ RODZINY
W RUMI
2017
I CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU
WYCHOWAWCZO - PROFILAKTYCZNEGO I JEGO CEL:
Wychowanie to proces mający na celu takie ukształtowanie młodego człowieka,
by odkrył prawdę o Bogu, o Jego woli wobec nas i w sposób odpowiedzialny zechciał
ją podjąć.
W procesie wychowania główna rola i zadanie przypada rodzicom. Środowiskiem wspomagającym jest szkolna wspólnota wychowawcza, a w niej Siostry Salezjanki, wychowawcy, nauczyciele, pracownicy szkoły, uczniowie i osoby współpracujące ze szkołą w obszarze wychowania.
Szkoła Podstawowa Sióstr Salezjanek im. św. Rodziny jest szkołą publiczną. Celem wychowania w naszej szkole jest integralny rozwój człowieka poprzez:
- wychowanie do wiary w Boga,
- wychowanie do samowychowania,
- wychowanie do odpowiedzialności za życie własne i innych,
- wychowanie do szacunku dla wartości intelektualnych i krytycznego spojrzenia na rzeczywistość.
Program wychowawczo-profilaktyczny szkoły oparty jest na zasadach chrześcijańskich wynikających z Biblii, nauczania Kościoła, a przede wszystkim systemu prewencyjnego księdza Jana Bosko, który polega na towarzyszeniu dziecku w podejmowanych czynnościach (asystencji) i jest oparty na jasnych i precyzyjnych zasadach postępowania. Ważnym elementem tego systemu są wymagania stawiane przez opiekuna w taki sposób, żeby dziecko wiedziało, że jest kochane i akceptowane.
Wzorem, według którego uczniowie naszej Szkoły kształtują swoją osobowość jest św. Jan Bosko. Ksiądz Bosko poprzez postawę i świadectwo swego życia uczy nas umiłowania Boga, życia w prawdzie o sobie, kierowania się salezjańskim trójmianem rozum, religia, miłość.
Zasada rozumu w wychowaniu
Zasada zmierza w pierwszej kolejności do posługiwania się rozumem przez szkolny zespół wychowawczy. W pedagogii księdza Bosko oznacza ona „zdrowy rozsądek i zaakceptowanie całokształtu warunków rzeczywistego życia dzieci, elastyczność w programowaniu, kierowanie się rozumem w pełnieniu funkcji systemu zapobiegawczego i motywowanie poleceń”. Tak postępujący wychowawca przyzwyczaja ucznia do posługiwania się prawidłami rozumowania. Z jego wykorzystaniem młody człowiek staje się zdolny do krytycznej oceny i wyboru, jak również do uzasadnienia własnych decyzji. Działanie z własnego wyboru oraz potwierdzenie własnej osobowości to według św. Jana Bosko dwie fundamentalne potrzeby, które uczeń w pełni zaspokaja posługując się zasadą rozumu. Pozwala utrzymywać kontakty z innymi w duchu wspólnoty, w której szanuje się odrębność, postępuje według wspólnie wypracowanych reguł. Stosowanie tej zasady pozwala uczniom dostrzec własne zalety, a także pobudza do pracy nad sobą. W zasadzie tej nie chodzi, więc wyłącznie o rozwój intelektualny, lecz o wszechstronne i rozważne oddziaływanie na siebie i innych.
Zasada religijności w wychowaniu
System prewencyjny księdza Bosko zakłada wprowadzanie podopiecznych w duchowe przeżywanie wiary, co wyraża się w słowach świętego: „Religia prawdziwa i szczera, kierująca uczynkami młodzieży, rozum właściwie stosujący zasadę wiary do wszystkich uczynków - oto w dwóch słowach stosowany przeze mnie system”. Ksiądz Bosko widział w niej drogę do serca, umysłu i duszy młodego człowieka oraz pomoc w osiąganiu przez niego pełni rozwoju osobowego. Atmosfera religijności otwiera tak rozum, jak i wolę młodego, budzi jego ciekawość oraz naturalne pragnienie dobra. Z tego względu punktem wyjścia w pedagogii świętego Jana Bosko było takie tworzenie warunków religijno-moralnego rozwoju dzieci, aby mogły one osiągnąć świętość i zbawienie jako cel ostateczny.
W oratorium ksiądz Bosko poprzez katechizm, nauki moralne, rady i praktyki pobożności próbował zaszczepić w młodzieży bojaźń Bożą wraz z umiłowaniem cnoty i odrazą do grzechu. Często powtarzał swoim wychowankom jak ważna dla prawidłowego wzrostu osoby jest codzienna Eucharystia, a także częsta spowiedź jako element pracy nad sobą i przezwyciężanie własnych słabości. Religia ma być podstawą radości i optymizmu. Ona ma młodego człowieka podnosić, ukazać mu perspektywę innego życia, odkryć wartość samego siebie. Sam wychowawca musi być osobą wierzącą, która autentycznie przeżywa swoją religijność. Tylko taka osoba może dostrzec w swoim podopiecznym to, co dobre, sprawiedliwe i pozytywne ze względu na Boga jako przyczynę i cel ostateczny życia.
Obok rozumności wychowawczej, zasada religijności stanowi jeden z najważniejszych wyznaczników systemu prewencyjnego księdza Bosko. Ona pozwala rozbudzić w młodym człowieku najbardziej ludzkie sfery jego życia i ukazać mu ostateczny cel i perspektywę życia – czyli świętość.
Zasada miłości w wychowaniu
Św. Jan Bosko mówił: „Moi kochani chłopcy, kocham was wszystkich z całego serca. Już samo to, że jesteście młodzi, wystarczy, abym was kochał”. Miłość w ujęciu Jana Bosko przybiera formę zaufania do wychowanka, szczerości i poszukiwania prawdy. Przede wszystkim rozumiana jest jako dobroć, która zakłada troskę o relację wychowanek - wychowawca, której wyznacznikiem jest swoista zażyłość. Wychowawca okazując miłość staje się dla podopiecznego bratem, ojcem i przyjacielem, zawsze gotowym by wesprzeć w chwili słabości. Miłość rozpatrywana w perspektywie rozumu i religii wyraża się także w poszanowaniu osoby wychowanka. Szacunek pozwala dostrzec i zrozumieć potrzeby jednostkowe wychowanków. Każdy z nich, zgodnie z myślą Jana Bosko, musi czuć się osobiście rozumianym, szanowanym i kochanym.
Patronem szkoły jest Święta Rodzina, którą proponujemy jako wzór życia rodzinnego dla wszystkich grup wspólnoty wychowawczej.
Program wychowawczo-profilaktyczny został stworzony w celu wychowania ucznia jako uczciwego obywatela i dobrego chrześcijanina. Wszechstronny rozwój odbywa się na poziomie fizycznym, intelektualnym, duchowym, moralnym, emocjonalnym i społecznym. Ważne jest, by uczeń sam troszczył się o kształtowanie siebie we wszystkich dziedzinach życia oraz był w stanie ochraniać i rozwijać swoją osobowość i odpowiedzialność. Taki rozwój spowoduje, że będzie umiał oprzeć się negatywnym naciskom z zewnątrz, a także walczyć z własnymi wewnętrznymi słabościami.
Integralny rozwój osoby, rozumiany jako troska o następujące obszary:
Rozwój fizyczny:
- zdrowie fizyczne,
- sprawność ruchowa,
- racjonalny, higieniczny tryb życia,
- troska o bezpieczeństwo własne i innych.
Rozwój intelektualny:
- poznawanie i realizowanie siebie: swoich uzdolnień i słabości,
- umiejętność szukania, gromadzenia i przetwarzania informacji
- umiejętność wykorzystania wiedzy w praktyce,
- umiejętność selekcji i odrzucenia treści destrukcyjnych.
Rozwój emocjonalny:
- poznawanie własnej sfery emocjonalnej,
- umiejętność okazywania i kontrolowania emocji,
- umiejętność budowania właściwych relacji międzyosobowych,
- troska o właściwą kondycję psychiczną i poczucie bezpieczeństwa wynikające z zaufania Bogu.
Rozwój społeczny ze szczególnym uwzględnieniem postaw patriotycznych:
- przestrzeganie zasad oraz przyjętych norm funkcjonowania w społeczeństwie,
- umiejętność porozumiewania się: słuchania i wypowiadania, nawiązywania kontaktu interpersonalnego,
- umiejętność współpracy w grupie,
- wrażliwość na potrzeby innych ludzi,
- postawa patriotyzmu i obywatelskiej odpowiedzialności,
- poczucie przynależności narodowej,
- szacunek dla polskich symboli narodowych,
- świadome i aktywne uczestnictwo w świętach narodowych.
Rozwój moralny:
- zdolność wartościowania zgodnie z katolickim systemem wartości,
- umiejętność oceny własnych zachowań,
- umiejętność rozdzielenia oceny człowieka od oceny jego postępowania,
- umiejętność ponoszenia konsekwencji swoich zachowań,
- podejmowanie bezpiecznych decyzji i wyborów opartych na dekalogu.
Rozwój duchowy:
- poznawanie wiary katolickiej,
- wzmacnianie osobistego kontaktu z Bogiem poprzez modlitwę i przyjmowanie sakramentów świętych,
- kształtowanie chrześcijańskiej postawy dziecka poprzez świadomość, że: „Bóg mnie widzi i kocha”.
Rodzina i zespół wychowawczy szkoły troszczy się o zapewnienie uczniom bezpieczeństwa we wszystkich wyżej wymienionych obszarach.
WSPOLNOTA WYCHOWAWCZA SZKOŁY
Uczeń powinien się rozwijać w strukturze, w której ma określone miejsce (rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła, nauczyciele). Musi mieć zapewnioną dobrą, serdeczną opiekę, poczucie bezpieczeństwa.
Ważność i skuteczność wychowania realizowanego przez szkołę, dla dobra każdego ucznia, domaga się współpracy wszystkich uczestniczących w jej misji podmiotów.
Cała wspólnota wychowawcza uznaje pierwszeństwo rodziny w wychowaniu uczniów.
Poszczególne grupy wspólnoty wychowawczej uznają i szanują swoją odrębność i specyfikę w realizacji procesu wychowania, jednak ściśle ze sobą współdziałają i zachowują jedność.
Podstawą współpracy wszystkich grup wspólnoty wychowawczej jest dobro uczniów rozumiane jako konsekwencja prawdy o godności człowieka jako osoby i o powołaniu do świętości. Pierwszym oddziaływaniem wychowawczym dorosłych, tworzących wspólnotę wychowawczą szkoły, jest świadectwo życia.
Całą wspólnotę wychowawczą ożywia, charakterystyczny dla szkoły salezjańskiej, duch rodzinny, który polega na: szacunku i zaufaniu we współpracy, jasności i szczerości relacji, życzliwości i gotowości pomocy, odpowiedzialności za realizację misji szkoły, uczciwości i wspaniałomyślności w pracy, otwartości i radości serca.
WSPÓŁPRACA Z RODZINĄ
Nasza szkoła uznaje pierwszeństwo rodziny a swoje działania wychowawcze wobec uczniów rozumie i realizuje jako służbę rodzinie. Od rodziców, którzy wybierają dla swoich dzieci naszą szkołę, oczekuje się akceptacji systemu wartości, dla których źródłem są Ewangelia i nauczanie Kościoła Katolickiego oraz system wychowawczy ks. Bosko.
WSPÓŁPRACA ZE ŚRODOWISKIEM
Działalność dydaktyczna i wychowawcza szkoły funkcjonuje w konkretnym miejscu
i czasie. Jest silnie zakorzeniona w rzeczywistości lokalnej. Dlatego w gronie tych, z którymi współpracuje szkolny zespół wychowawczy są: przedszkole mieszczące się w tym samym budynku co szkoła, szkoły podstawowe z Rumi, wspólnoty kościelne przede wszystkim parafia i diecezja, władze samorządowe dzielnicy i miasta, instytucje i stowarzyszenia edukacyjne, instytucje i stowarzyszenia kulturalne, media katolickie i lokalne, placówki naukowe i placówki doskonalenia nauczycieli.
Celem tej współpracy jest podnoszenie jakości pracy szkoły w obszarze wychowania oraz wdrażanie nauczycieli, rodziców i uczniów do aktywnego uczestniczenia w życiu społeczeństwa.
II OKREŚLENIE POTRZEB UCZNIÓW W ZAKRESIE WYCHOWANIA I PROFILAKTYKI
Rozpoznawanie potrzeb profilaktycznych oparte będzie na obserwowaniu
i monitorowaniu problemów występujących w środowisku uczniowskim oraz wiedzy specjalistycznej dotyczącej rozwoju dzieci.
Działania te w szczególności będą polegały na:
- zapoznaniu się z aktualnymi danymi statystycznymi na temat częstości występowania zachowań ryzykownych u dzieci w I – VIII klasie i ich uwarunkowań w skali kraju udostępnianych między innymi przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, jak i zawartych w literaturze specjalistycznej;
- dokonaniu charakterystyki wychowanków jako społeczności szkolnej i klasowej; istotne będą również spostrzeżenia nauczycieli oraz pozostałych pracowników szkoły, którzy współuczestniczą w wychowaniu;
- przeprowadzeniu badań diagnostycznych w poszczególnych klasach poprzez stworzenie ankiety/kwestionariusza umożliwiającego uzyskanie informacji dotyczących problemów, z jakimi w danym okresie zmagają się uczniowie;
- opracowanie wniosków z zastosowanych metod diagnostycznych i dostosowanie odpowiednich działań profilaktycznych.
Wymienione powyżej sposoby mają za zadanie dostosowywać działania wychowawczo-profilaktyczne do potrzeb szkoły.
III REALIZACJA ZADAŃ ZWIĄZANYCH Z PROGRAMEM WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNYM
W ramach programu wychowawczo-profilaktycznego zostały zaplanowane następujące zadania:
- Uznanie wartości chrześcijańskich za wychowawcze dominanty i wdrażanie ich w życie. Szukanie wzorców i ideałów w życiu. Rozwój tożsamości chrześcijańskiej.
- Wzrastanie duchowe uczniów. Ukazywanie uczniowi wartości życia i zdrowia jako daru Bożego i motywowanie do dbania o nie. Uświadomienie możliwości negatywnego wpływu mediów i komputera (gry, Internet, portale społecznościowe, telefony komórkowe, komunikatory) na zdrowie i relacje międzyludzkie.
- Wychowanie patriotyczne. Uświadomienie znaczenia wiary chrześcijańskiej oraz tożsamości narodowej w kształtowaniu fundamentów osobowości.
- Wychowanie społeczne. Uświadomienie uczniowi, że przemoc i agresja nie są metodami rozwiązywania problemów/konfliktów. Zaproponowanie zastępczych metod reagowania. Rozwijanie kompetencji interpersonalnych i postaw prospołecznych.
- Kształtowanie postaw szacunku i troski wobec natury i własnego zdrowia. Wychowanie proekologiczne. Kształtowanie u uczniów postawy odpowiedzialności za podjęte działania poprzez nazywanie ich zachowań oraz wskazanie ich konsekwencji. Profilaktyka uzależnień chemicznych i behawioralnych oraz zachowań ryzykownych. Dbanie o bezpieczeństwo swoje i innych osób.
- Wychowanie estetyczne. Rozwijanie pragnienia do poznawania świata poprzez aktywny udział w zajęciach szkolnych i poza szkolnych (motywowanie). Rozwijanie życia kulturalnego. Troska o własny wygląd, posiadane rzeczy, otoczenie szkolne oraz higiena psychiczna. Zapobieganie stresowi.
- Współpraca rodziny i szkoły. Włączanie rodziców w działania szkoły. Pedagogizacja rodziny.
- Integracja nauczania z wychowaniem. Wychowanie do twórczości, kreatywności. Dbanie o radosną atmosferę. Podkreślenie wartości uczenia się jako procesu na całe życie (life - long learning).
Każde z wyżej wymienionych zadań zostało szczegółowo opracowane i podzielone na poszczególne bloki zajęciowe i opisane w następnym rozdziale.
IV. WYSZCZEGÓLNIENIE ZAPLANOWANYCH ODZIAŁYWAŃ PROFILAKTYCZNYCH, OKREŚLENIE ICH REALIZATORÓW ORAZ SZCZEGÓŁOWYCH ZADAŃ.
„Wychowanie jest sprawą serca” św. Jan Bosco
|
|
Cele operacyjne |
Sposób realizacji |
1. Uznanie wartości chrześcijańskich
|
|
2. Szukanie wzorców i ideałów życia
|
|
„Bycie dobrym nie polega na tym, że nie popełnia się żadnego błędu: św. Jan Bosco
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
˝Wychowywać dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli ˝ św. Jan Bosko
|
|
|
|
|
|
"Aby czynić dobro, trzeba mieć odrobinę odwagi, św. Jan Bosko
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
„Wierzcie mi, że wszystko czym jestem, jest całkowicie dla was. św. Jan Bosko
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
„Być radosnym, dobrze czynić i wróblom pozwolić ćwierkać św. Jan Bosko
|
|
|
|
|
|
„Największym szczęściem dla dziecka jest świadomość, że jest kochane" św. Jan Bosko
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
„Bądźcie zawsze radośni a czas minie szybko” św. Jan Bosko
|
|
|
|
|
|
|
|
- EWALUACJA I MONITORING DZIAŁAŃ WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNYCH
Za prowadzenie monitoringu realizacji programu wychowawczo-profilaktycznego
na poziomie klasy odpowiada wychowawca, zaś za całościowy przebieg wdrażania działań zapobiegawczych szkoły odpowiedzialność ponosi pedagog i psycholog szkolny.
- Nauczyciel wychowawca:
- zapisuje efekty diagnozy, a więc określa charakterystyczne dla swojej klasy zachowania ryzykowne i ich nasilenie, znajduje uczniów o specyficznych potrzebach profilaktyczno – wychowawczych;
- precyzuje czynniki ryzyka i chroniące dla zdiagnozowania zachowań ryzykownych;
- sporządza plan działań profilaktycznych (przy współpracy z pedagogiem, psychologiem szkolnym) adresowanych do zespołu klasowego;
- dla uczniów o specyficznych potrzebach opracowuje indywidualne plany działań;
- prowadzi na bieżąco rejestr działań profilaktycznych:
- rozmów z uczniami – ustalenia, metody oddziaływań;
- rozmów z rodzicami i ich efektów;
- konsultacji z pedagogiem, psychologiem;
- zajęć tematycznych przeprowadzonych w klasie, realizowanych programów profilaktycznych;
- modyfikacji programu wychowawczo-profilaktycznego zespołu klasowego;
- ustaleń zespołu wychowawczego dotyczącego pomocy specjalistycznej.
- Pedagog i psycholog szkolny:
- rejestrują potrzeby nauczycieli w zakresie realizacji programu wychowawczo-profilaktycznego;
- obserwują pojawienie się nowych zachowań ryzykownych bądź nasilenie dotychczasowych;
- opracowują i przedstawiają na radzie pedagogicznej raport z przebiegu realizacji programu wychowawczo-profilaktycznego szkoły;
- sporządzają plan działań wychowawczo-profilaktycznych adresowanych do zespołu klasowego;
- dla uczniów o specyficznych potrzebach profilaktyczno – wychowawczych opracowują indywidualne plany działań;
- prowadzą na bieżąco rejestr działań profilaktycznych:
- rozmów z rodzicami i ich efektów,
- rozmów z uczniami – ustalenia, metody oddziaływań,
- przeprowadzonych w klasie zajęć tematycznych,
- modyfikacji programu wychowawczo-profilaktycznego zespołu klasowego,
- ustaleń zespołu wychowawczego dotyczącego pomocy specjalistycznej.
PROGRAM WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNY
NA ROK SZKOLNY 2024/2025
Niniejszy dokument stanowi integralną częścią Programu wychowawczo-profilaktycznego Publicznej Szkoły Podstawowej Sióstr Salezjanek im. Świętej Rodziny w Rumi. Podaje on cele wytyczone na rok 2024/2025 oraz sposoby ich realizacji |
||
cele |
sposoby realizacji |
|
„Wychowanie jest sprawą serca” św. Jan Bosko |
||
1. Uznanie wartości chrześcijańskich
|
|
|
2. Szukanie wzorców i ideałów życia
|
|
˝Wychowywać dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli ˝ św. Jan Bosko |
|
|
|
|
|
"Aby czynić dobro, trzeba mieć odrobinę odwagi, być gotowym na zniesienie każdego upokorzenia i nigdy nikogo nie upokarzać, być zawsze życzliwym." św. Jan Bosko |
|
|
|
|
|
|
Sióstr Salezjanek im. Świętej Rodziny w Rumi. |
|
|
„Wierzcie mi, że wszystko czym jestem, jest całkowicie dla was. Nie mam innego celu jak tylko troskę o wasze dobro moralne, umysłowe i fizyczne" św. Jan Bosko |
|
|
|
|
|
|
|
„Największym szczęściem dla dziecka jest świadomość, że jest kochane" św. Jan Bosko |
|
|
|
|
|
|
Sióstr Salezjanek im. Świętej Rodziny w Rumi. |
Organizacja rozpoczęcia Roku Szkolnego 2024/2025 w dniu 2 września 2024 r. klasy IV -...
Wyniki etapu wojewódzkiego konkursu dla nauczycieli „Sprawiedliwi z Markowej” Dnia 29...